Glaasje drinken, luisteren naar muziek...

"Ikk. Ben ongelooflijk bezopen, kan niet helder denken, ben vrijgevig, en heb zin om mijn tegenwoordige drama's te vergeten door te blowen, alleen is het jammer dat ik daarvoor al heb gezopen. Dat gaat niet zo gewéldig goed samen namelijk.." Zei ze droogjes, en ze rekte zich even uit.

Jay had geen vat meer op haar, en had het gevoel dit ook niet snel te krijgen. Ze had het over drama's en dergelijke. Hij had het gevoel dat Jay het meisje moet helpen, zo volwassen, maar toch ook kinderlijk. Zij komt zo niet levend uit haar leven.Wat kan ik nu doen om te helpen? bedacht Jay.

"Wat kan ik nou doen om te helpen?" hoorde Peter ineens...hij dacht niet na dat hij zich concentreerde op het gedachtenlezen en vroeg: "Wie helpen? Waarmee?'' Peter schrok een beetje van zichzelf en sloeg dicht.

"Euh.. Peet.. YO!" Syria keek even erg helder naar Peter, en tikte hem tegen zijn wang, zachtjes, maar met een vonk elektriciteit die van haar vingers afknalde. "Waar was jij heen? " Zei ze droogjes.

"Hmm...ik denk dat ik al weet wat Jay bedoelde, ik denk dat het beter is dat jij naar huis gaat." lachte hij. "Weet jij waar ze woont? Dan kunnen we haar samen wegbrengen." hij wende zich tot Jay en wachtte op een antwoord.

"Héhé!" Syria keek even erg helder voor haar staat van bezopenheid naar PEter, en zwaaide met haar vinger. "Ik wil nog niet haar huuuiis! Nog laaaaange niet! Nog laaaaaange niet!" Het gezeur van Syria ging als een ritme door de disco heen, terwijl de dj een nog hardere housemuziek aanzette. Syria wankelde even omdat een ober haar aanstootte, en ze struikelde over haar hakken. "Ik voel me.. Niet zo goed.." Syria ademde met diepe ademteugen, en ze rende naar buiten, waar ze overgaf. "T*ring.."

Jay keek verward naar Peter, gevolgd door het dronken gezicht van Syria. Zo'n mooi meisje, verziekt haar leven. Wacht..., Jay schreef op een briefje zijn naam, adress en telefoonnummer. Meer valt niet te doen bedacht hij zich. Hij duwde het briefje in de handen van het meisje, aaide over haar wang, draaide zich om, klaar om naar zijn auto te lopen.

"Wowowow.." Syria probeerde Jay terug te roepen, maar gaf nog een keer over, en ze keek wanhopig naar Jay. "Breng me maar thuis.." Zei ze verslagen, terwijl ze het briefje omklemde met twee handen. "Ik ben gebroken.."

Jay keek naar Peter 'Right... Wie?' en Jay keek naar Syria. 'Ik doe het wel' en Jay liep bezorgd naar Syria, die haar overeind hielp.

"Goed idee, moet ik nog helpen?" vroeg Peter, die ook wel wat wou doen voor Syria, maar waarschijnlijk hoefde dat niet. "Nou, slaap lekker Syria!" grapte hij en wenste Jay succes. "Ik hoop dat ze je niet teveel tot last is. Ik ga ook maar eens. Later!" Peter verdween in het donker.

"Dankje." Syria rilde even, en keek droogjes naar Jay. "Dit is géén date, begrepen?" Ze probeerde te glimlachen, maar moest weer kokhalzen, en bleef gebroken, beschaamd, voorover hangen totdat alles uit ahar lichaam was. "En nu, als ik niet te erg stink ofzo.. Wil ik graag met je mee naar huis, omdat ik je het roteind naar Heeves niet laat rijden." Syria keek even om zich heen, en glimlachte.

"Later Pe.. Peter?" Syria keek even met dunne oogjes naar Peter, maar hij was verdwenen...

'Mijn huis is ook niet om de hoek' zij Jay, die begreep dat Syria een ingewikkeld mens was. Hij wilde haar graag begrijpen. Maar hoe, was een moeilijke vraag.

"Breng me er maar. Ik zal je niet erg tot last zijn." Zei Syria, en haar donkergrijze ogen schitterden. "Ik vertel je mijn drama daar wel." Ze schudde lachend haar hoofd, en liep met ranke passen naar de auto toe.

Bedoeld ze nou, dat ik haar niet wil? dacht Jay 'Hey, je mag best bij me thuis komen. Je bent welkom. Ik dacht alleen, dat het misschien makkelijker voor je is' Ze werd met de seconde moeilijker, maar toch wil hij helpen.

"Ik wl graag een bed, en ik wil graag iemand die op me let. Ik ben namelijk een ramp.." Ze gromde even droogjes, en opende het portier van de auto. Ze ging in de stoel zitten, en legde ahar hoofd achterover, waarna ze haar ogen even sloot.

Na iedereen zijn of haar drinken in te hadden geschonken zat Jake zijn werktijd er op.
Hij liep de disco uit en stapte op zijn skateboard.
Hij liep de dag nog eens na.
En toen verdween hij in New York...