Jake & Jay

Een groot wit huis steekt boven een reusachtig gazon uit. Twee vakkels houden de voordeur warm, maar is eigenlijk bedoeld als wapen voor vuurstuurder Jake. Aan beide kanten naast het huis kon je een groot Zwembad zien, en langs het pad van de voordeur naar de straat waren fonteinen 24 uur per dag aan het werk.




Jay starte zijn auto, zijn woning lag een eind van de binnenstad, maar het behoorde toch tot New York. De heerlijke geur van gras en Dennebomen, werd genadeloos verstoort door een de hinderlijke auto.

Jake kwam zijn bed uit. Tijd voor werk dacht hij nog. Hij kreeg koude rillingen over zijn rug maarja. Hij snelde zijn bed uit en kleede zich vlug aan. Hij maakte haast naar beneden en at snel een botheram op. Hij pakte zijn skate board. Deed de deur open. En sprong op zijn skateboard. Hij liet zich naar naar de auto van Jay glijden en tikte op het raampje.

Jay stapte uit, en duwde de portier voor Syria open. Jay is versschillende contacten kwijt geraakt, waaronder een vriend door drugs.
Jay stak zijn hand uit, om Syria uit de auto te helpen.

"Dankje. Dat je me helpt, bedoel ik." Syria keek Jay even aan, en haar ogen spraken boekdelen over haar laatste ervaring in het harde leven. Ze bleef even afwezig staan voor het huis, en een dunne stroom tranen liep over haar ogen.

Jay schrok, en keek haar even verbaasd aan. Hoe onvoorspelbaar kan een mens zijn? Eerst is ze botter dan mijn ex, vervolgens barst ze in tranen uit. Jay sloeg een arm om haar heen.

Hij had medelijden, maar had geen idee hoe het kwam. Het doet er ook eigenlijk niet toe, als Syria het niet wil vertellen, laat ik dat. Jay schrok van zijn eigen gedachte, zelf was hij altijd héél nieuwschierig.

"Kunnen we naar binnen gaan? Ik bevries hierbuiten." Syria voelde even de warmte van Jay's arm, en pakte de arm beet. Ze liet hem niet meer los totdat ze binnen in huis waren, waar ze moe op de bank zakte.

Jay zocht een naar een dekentje, maar hij kon niets vinden. De laatste was kapot bedacht Jay. 'Ben zo terug' zij hij, en liep de trap op. Hij trok zijn eigen deken van het bed, en liep ermee terug naar beneden.

"Goed.." Syria trok haar benen op tot aan haar kin, en ze zuchtte, en nog een traan rolde van haar wang. Ze keek op toen Jay weer naar beneden kwam, en veegde snel de tranen weg. "Dankje." Ze pakte de deken dankbaar aan, en trok de deken over zich heen. "Je bent aardig Jay, dat je dit zomaar voor me doet." Zei ze dankbaar, en ze sloot haar ogen even. "Wil je weten hoe ik zo'n wrak ben geworden?"

Jay ging op de stoel tegenover de bank zitten 'Enkel als je het zelf kwijt wil' zij Jay, die wel merkte dat Syria het moeilijk had. Ze was lief, ze was helemaal geen trut, zoals ze zich eerder voor deed. Het leven is mooi, om ervan te genieten, dat is het enigste wat ze moet weten..

Jay trok zijn benen op de stoel, en trok zijn knieën tussen zijn armen.

"Iemand heeft het allerbelangrijkste in mijn leven gestolen." Zei ze, en een dunne stroom tranen liep over haar wangen, tot ze van haar kin afbungelden. "Mijn broer. Het was iemand met een Gave. Een iemand die duidelijk geen genade kende voor mensen om zich heen. Hij was de baas van het bedrijf waar mijn broer werkte. De baas werd gek, en met die gekte kwam een enorme woede kwijt. Heb je gehoord van de bomaanslag op het Freedom Building, in Queens?" Vroeg ze even. "De halve voorgevel werd eraf geblazen. Maar niet door een bom. Door dezelfde man die mijn broer en zestig andere medewerkers doodde die dag." Syria begroef haar gezicht even in de deken, en schokte van het huilen.

Jay keek Syria geschrokken aan. Gedachte's raasden zijn hoofd door. Stel dat ze mensen met een gave haat? Is ze instaat mij aan te geven? pijnzend keek hij naar Syria. Zal hij het wel moeten vertellen? Dat is nu toch niet het belangrijktste.
Jay ontspande, en ging voor de bank op de grond zitten. Hij aaide over haar wang 'Ga maar slapen. Dat doet je vast goed.'

"Nee. Ik wil jouw verhaal horen.." Zei Syria, en ze dwong zichzelf tot kalmte. "Het voelt goed verhalen te delen.." Zei ze rustig. "Voor mij in ieder geval wel.."

Jay ging op zijn knieën zitten 'Mijn ouders zijn omgekomen bij een brand. Terwijl ik brood ging halen, sloeg de electrischetijd op hol. Verder had ik geen familie, athans dat dacht ik altijd. Ik ben bij het weeshuis weg gelopen. Op mijn dertiende ontmoete ik Jake, die gast aan de bar. Met hem heb ik de straat overleefd. Op mijn achtiende heb ik een groot bedrag geërfd van een onbekende oom. Nu wonen Jake en ik hier, als broers.' Jay hield bewust het watersturen buiten het verhaal. Hij aaide over Syria haar wang 'Slaap maar' en knipoogde.

Een elektrische lading golfde door Syria's haar, en er ontstonden kleine kraaienpootjes bij haar ogen. "Je vergeet een stukje van je verhaal " Ze snoof even haar neus, en knipoogde. "Daarna ga ik slapen. Beloofd,"

Jay glimlachte nerveus, moet hij dit wel doen? 'Ik kan watersturen' zij hij, voor hij er erg in had. Hij schrok vanzichzelf. 'Slaap zacht' zij Jay. Terwijl hij naar de koelkast liep, om een bidon met water te pakken. Hij had de hele avond niets gedronken. Syria was een lief meisje, het komt vast goed met haar.

"WIl je je deken niet terug?" Vroeg Syria bezorgd, en ze fronste even. "En nee, ga nou niet de barmhartige samaritaan uithangen door néé te zeggen." Ze stond een beetje trillerig op, en nam de deken mee. Ze ging naast hem staan, en overhandigde hem de deken. "Ik heb het al warm zat." Zei ze glimlachend.

Jay keek verbaasd 'Ik heb geen deken nodig' zij Jay, die meende wat hij zij. Zelf heeft hij het altijd warm in bed. Als het niet zo was, had hij hem ook niet nodig. Jay weigerde de deken aan te pakken.
Wallen bedekte zijn wangen, Jay had ook slaap nodig al besefde hij dat niet.

"Jammer dan." Syria keek hem uitdagend aan. "Je moest op me passen zei ik. Dus doe dat maar! Ook in bed! " Zei begon te schaterlachen, en gooide de deken over Jay's hoofd.

'Don't worry, all be with you.' zij Jay, die een slok water nam, en ook een bidon aan Syria gaf. 'Waar wil je slapen? Er is een leuk aantal kamers'

"Waar jij slaapt?" Syria trok haar wenkbrauw een stukje omhoog, en gaapte, waarna ze de bidon aannam en een slok nam.

'Kom maar' Jay liep de trap op naar boven, en ging zijn slaapkamer binnen. Hij schopte een trui onder het bed, en liep een donkere kamer binnen die aan één kant zwart geschilderd was, aan de andere kant knal-blauw. 'Dit is mijn paleisje'

Jay was vanacht niet van plan te slapen.

"Práchtig hoor." Syria trok een stralende glimlach tevoorschijn, en lachte.

Jay tilde Syria op 'Als jij zelf niet gaat slapen, doe ik het voor je.' Hij legde haar rustig op bed.

"Lekker ben jij." Zei Syria, maar ze stribbelde niet tegen. "Ben ik niet zwaar ofzo?" Vroeg ze verbaasd, terwijl ze haar hemd en jas uittrok.

Jay ging naast haar op bed zitten, aan de andere kant. 'Jij bent niet zwaar, jij bent lief.' Jay door het raam waar twee herten vrolijk achter elkaar aan huppelden. Van de natuur werd hij altijd heel vrolijk. Zal ze al slapen? vroeg Jay zich af.