Jay parkeerde zijn auto, vlak voor een grote brug. Hij had zin in lol, op welke manier maakt niet uit. Hij kan altijd de aandacht trekken op de brug, dus waarom nu niet?
Met een aanloop sprong hij tegen een vrachtwagen aan, en Jay wist zijn handen op het dak te krijgen. Uit zijn zak haalde hij een bivakmuts die hij over zijn gezicht trok, en zo onherkenbaar werd.
Waarschijnlijk heeft de chauffeur van deze vrachtwagen niets door, want hij is niet aan het slingeren. Maar al met al is het geluid van geschrokken mensen achter hun auto, al een genot om te zien. Het voelt alsof de wereld in je handen ligt.
Jay sprong van de vrachtwagen op het hekje, wat als vangrail diende. Grijnzend keek hij de vrachtwagen achterna, en richte zijn blik op de vangrail. Met grote passen rent hij over het uiterste van de weg. Blikken keken Jay verward aan, en plotseling liet hij zichzelf vallen. 2 seconde niks, in een vrije val stuurde hij het water zo dat hij nauwelijks iets voelde. Lachend keek hij naar boven, zoekend naar publiek.